ABC SESJI:
A – Przed Sesją
B – W czasie Sesji
C – Po Sesji
A – Przed:
– Dobrze jest przyjść co najmniej 15 min przed startem, z nieprzejedzonym brzuchem, warto pamiętać o karimacie i czymś do przykrycia się, wyłączeniu telefonu, a także dobrze jest mieć ze sobą wodę do picia.
– Przed każdą sesją dobrze mieć przygotowaną własną (pozytywną) afirmację/wizualizację (tzn. przyjść z intencją na taki temat który chcielibyśmy wcielić w nasze życie np. pod kątem zdrowia, sukcesu zawodowego, dobrych wyników w nauce, w relacjach itd.).
– Gdy już przyjmiemy pozycję wygodna dla siebie (np. leżącą) to w celu wyrównania napięć w ciele wykonajmy proste ćwiczenie IZO (wdech nosem, wstrzymujemy na 3-5 sek. powietrze, następnie zaciskamy pięści i napinamy całe ciało na wstrzymanym wdechu, następnie (po tych 3-5 sek.) na wydechu powietrza ustami rozluźniamy ciało. Sekwencje powtarzamy 3-5 razy.
– Pamiętajmy o wyciszeniu umysłu i skierowaniu uwagi na sesję na TU i TERAZ… wyłączmy analizę i wszelkie ocenianie/krytykowanie. Analizę zostawmy po sesji ponieważ przez doświadczenie wibracji zależy nam na relaksie a nie uwadze np. “chrapiącego obok nas sąsiada”. Rozpraszając swoją uwagę trudno będzie się zrelaksować, raczej się zmęczysz. Pamiętajmy że energia podąża za uwagą. Inaczej mówiąc – dostajesz to, na czym się koncentrujesz, bo tam gdzie kierujesz swoje myśli, kierujesz również energię. W miarę naszych możliwości pozbywamy się wszelkiej ciekawości, lęków, uprzedzeń, a także wszelkich oczekiwań względem sesji i siebie (zawsze jesteśmy we właściwym miejscu o właściwym czasie)
B – W Czasie:
– Skupmy się na ciszy w sobie jak i dźwiękach nas otaczających, pozwólmy poprowadzić się dźwiękom. Podczas sesji staramy się zintegrować z dźwiękiem, “stajemy się dźwiękiem”, a jednocześnie utrzymujemy w podświadomości, świadomości i nadświadomości temat naszej afirmacji. Próbujemy także przybrać pozę bezstronnego bezkrytycznego i nie oceniającego obserwatora własnych stanów, przyglądajmy się własnej psychice, uczuciom, emocjom. Doświadczeni uczestnicy podczas sesji łączą te trzy zależności (integrację, afirmację i obserwację).
– Klasyczne objawy podczas trwania sesji to:
– zaśnięcie/czuwanie
– chrapanie
– spokój/rozdrażnienie zmysłowo emocjonalne
– uczucie braku ciała
– uderzenia gorąca/zimna
– mrowienie i drętwienie ciała
– wybuchy śmiechu/płaczu
– bóle/lekkość głowy
– W sytuacjach krępujących samopoczucie jest możliwość opuszczenia sali i ewentualnego powrotu. Jeśli zajdzie silna potrzeba opuszczenia sali to zrób to, nie forsuj pozostania na siłę. Czas trwania sesji około 60 min.
C – Po:
– Po ostatnim dźwięku pozostajemy jeszcze chwilę w ciszy do momentu gdy prowadzący nie przejdzie do wybudzania.
– Będąc jeszcze w pozycji relaksacyjnej (zanim się podniesiemy) aktywizujemy się powoli. “Przeciągamy się” i wykonujemy małe miękkie ruchy palcami stóp i rąk, unikamy gwałtownych ruchów, nie śpieszymy się, każdy wstaje/budzi się w swoim tempie, nikt nikogo nie ponagla.
– Po sesji, jak po każdym masażu w celu wypłukiwania złogów i toksyn zaleca się pić wodę, świeżo wyciśnięte soki, herbaty ziołowe (oczyszczające).
– Klasyczne objawy samopoczucia z jakimi można się po sesji spotkać (stany mogą trwać 1-2 dni po sesji) to:
– senność/intymność/chęć pozostania w stanie relaksu
– przypływ zwielokrotnionej energii
– radość/lekkość
– wybuchy śmiechu/płaczu
– bóle/lekkość głowy
– nadmierny apetyt/pragnienie picia
– i inne
* Wszystkie przeżycia jak i stany są indywidualne i są adekwatne do obecnego psychosomatycznego stanu w jakim jednostka a także prowadzący się znajduje, jak i od okoliczności pogodowo-meteorologicznych.
– Wszelkie niekoniecznie przyjemne stany najczęściej związane są z puszczaniem blokad, napięć (tak samo jak przy klasycznym masażu), skupieniu uwagi na umyśle/analizie, czy też z negacją odbytej sesji.
POZYCJA CIAŁA W CZASIE SESJI
Pozycja uczestnika jest dowolna (w zależności od predyspozycji i chęci uczestnika), ze wskazaniem wedle możliwości uczestnika na pozycje leżącą. Pozycja leżąca jest wygodna i bardzo bezpieczna. Jest szczególnie korzystna dla tych, którzy mają słaby kręgosłup, zaburzenia równowagi lub inne dolegliwości uniemożliwiające przyjęcie do relaksu np. pozycji siedzącej.
Dźwięk towarzyszy nam na co dzień – cały świat jest wibracją dźwięków o różnych częstotliwościach. Są dźwięki słyszalne i niesłyszalne (infra-, ultradźwięki), przyjemne i irytujące, kojące i rozpraszające. Są również dźwięki uzdrawiające. Fascynujące możliwości dźwięku współcześnie odkrywa sonoterapia – dziedzina nauki zajmująca się wpływem dźwięku na ciało człowieka, w tym możliwość uzdrawiania. Jednakże dźwięk w celach leczniczych był używany już od tysięcy lat. Jednym z przykładów użycia instrumentów jako narzędzia terapeutycznego są tzw. tybetańskie misy dźwiękowe.